Przepisy ze zdjęciami. Szczaw w puszkach

Najczęściej zupę szczawiową można gotować dopiero wiosną, kiedy pierwsze zielone liście stają się dla nas źródłem witamin utraconych w okresie zimowym.. Konserwowanie Szczaw daje nam możliwość ucztowania przez całą zimę na pysznym jedzeniu. Możesz zachować zarówno dziki, jak i ogrodowy szczaw.
W pierwszym przypadku lepiej to zrobić w maju, ponieważ wtedy liście stają się twarde, można użyć szczawiu ogrodowego, który odrasta po ścięciu. Szczaw nie może być długo przechowywany, ponieważ więdnie i żółknie, lepiej zachować świeżo ścięte.
Podczas gdy my przetwarzamy szczaw, możesz jednocześnie przygotować puszki. Lepiej jest używać słoików o pojemności 400-500 mililitrów. Zwykle taki słoik wystarczy do przygotowania 3-4 litrowego rondla kapuśniaka. Dokładnie opłukujemy słoiki i sterylizujemy parą, gotujemy pokrywki.

Sortujemy szczaw, usuwamy sadzonki i dokładnie spłukujemy pod bieżącą wodą.

Po złożeniu arkuszy szczawiu w stos rozdrabniamy je cienkimi wiórkami lub kwadratami. Szczaw należy posiekać w całości na raz, ponieważ zwykle bardzo mocno się to sprowadza.

 Włożyć posiekany szczaw do głębokiego naczynia.

Wrzuć szczaw do garnka z wrzącą wodą.

Do konserwacji szczawiu nie jest konieczne stosowanie soli, zawiera dużo własnego kwasu, który służy jako niezawodny środek konserwujący. Czekamy, aż woda ze szczawiu znów się zagotuje, a liście zmieniają kolor z zielonego na brązowy. Zwykle zajmuje to tylko 2-3 minuty.

Szczaw można przesuwać łyżką cedzakową, ale lepiej spuścić go do durszlaka umieszczonego w innym rondlu i rozpalić pod nim ogień, aby płyn znów się zagotował. Szczaw z durszlaka wkładamy do słoików, na sam koniec dodając łyżkę wrzącego płynu, w którym gotowano szczaw.
Natychmiast szczelnie zamykamy puszki i przewracamy do wieczka. Pozwól brzegom ostygnąć i odłóż je do przechowywania.

przepis podany