Gęsty dżem morelowy na zimę

Proponuję przygotować gruby dżem z moreli bez pestek, przepis na zimę z pewnością zainteresuje wiele gospodyń domowych. Smak owocu pomarańczy dopełniają maksymalne korzyści, wyrażone dużą ilością witamin. Słodki owoc ma szerokie zastosowanie: można go spożywać nie tylko na świeżo, ale także suszony, co nie zmniejsza jego przydatności, ponadto morela pełni funkcje ochronne i przeciwzapalne. Niestety świeże morele nie są dostępne przez cały rok, więc wiele gospodyń domowych próbuje z nich zrobić aromatyczny dżem..

Ten przepis jest interesujący, ponieważ ćwiartki moreli pozostają nienaruszone, a syrop jest przezroczysty. Tradycyjnie w klasycznych recepturach proponuje się oddzielenie otworów wentylacyjnych od nasion i posypanie ich cukrem, a następnie odczekanie, aż sok wypuści się, a granulowany cukier zacznie się rozpuszczać. Dopiero wtedy zaczynają gotować. Tutaj proces przyspiesza fakt, że syrop z pełnej normy wody i cukru gotuje się natychmiast.

Aby przygotować pachnący deser morelowy, potrzebujesz minimalnego zestawu produktów:

- cukier granulowany - 1 kg-
- zwykła woda - 200 ml-
- morele - 1 kg.
Główne składniki (cukier i morele) są przyjmowane w stosunku jeden do jednego.

Proces robienia dżemu morelowego na zimę składa się z dwóch etapów: przygotowawczego i głównego.



1. Po pierwsze, ważne jest przygotowanie owoców: morele zbierz i umyj. Wybierz owoce bez pęknięć, wgnieceń i innych nieregularności. Oddziel miazgę od nasion. Nie musisz wyrzucać pestek moreli, dzielić ich i dodawać pestek do dżemu.

2. Przygotuj słodki syrop na dżem. Aby to zrobić, wymieszaj granulowany cukier i wodę (200 ml). Rozpalamy mały ogień, podgrzewamy, aż cukier całkowicie się rozpuści.



3. Włożyć morele do gotowanego syropu.



Doprowadzić do wrzenia i zdjąć z ognia.



Poczekaj, aż całkowicie ostygnie.



Zabieg należy wykonać co najmniej trzy razy. Gotuj dżem po raz trzeci przez 10 minut.



4. Po zakończeniu włożyć gorący dżem morelowy do słoików, zwinąć i zawinąć.


Dżem to deser pożądany na stole nawet w dobie nowoczesnych technologii, aw szczególności żywności. Nie spiesz się i gotuj w sezonie!

Okazuje się, że pierwotnie dżem morelowy z orzechami włoskimi.

To interesujące:
Jam: skąd jesteś?

Słodycze, niezależnie od ich pochodzenia, są obecne w życiu każdego narodu lub osoby. Bez nich nie ma radosnego i jasnego życia, słodycze przynoszą nuty szczęścia, przyjemności w codzienne życie człowieka, osłabiają codzienną nudę.
Historyczne korzenie słodkiego dżemu sięgają IV-V wieku. Do przodków deserowych przysmaków światowej cywilizacji należą Grecy. Po raz pierwszy przygotowali rodzaj gotowanej słodyczy z miodu i pigwy. Przepis był przekazywany krok po kroku od jednej osoby do drugiej. Podążając za Grekami, obywatele starożytnego państwa rzymskiego przejęli pałeczkę, aby opanować nową sztukę kulinarną robienia dżemu, używali cytryn, płatków róży i owoców do przygotowania deserów..
Istnieje inne założenie, zgodnie z którym pierwszy dżem został wynaleziony w krajach wschodnich, aw jego składzie były: miód, skrobia i woda różana.
Oryginalna wersja pochodzenia perskiego lepkiego przysmaku wywodzi się z faktu, że Persowie byli pierwszymi właścicielami cukru granulowanego i odpowiednio gotowanych przysmaków owocowych, jako jedni z nielicznych wykorzystali uzyskaną słodycz jako dodatek do pikantnych potraw, oprócz dużej ilości przypraw.
Już po 10 wiekach ten cukierek wszedł do „zaawansowanej” wspólnoty europejskiej!
Rosjanie nauczyli się robić dżem jeszcze później: pod koniec XVIII wieku. Mimo to dżem uważany jest za pierwotny rosyjski przysmak, znany od niepamiętnych czasów..
Owocowy smakołyk zmieszany z granulowanym cukrem ma kilka nazw, w zależności od kraju, w którym jest przygotowywany. W Rosji jest to zwykły dżem, jest uważany za jeden z krajowych przepisów i jest znany od ponad dwóch stuleci, bez tego nie może obejść się więcej niż jedno zimowanie, ludzie z różnych grup społecznych mogą sobie pozwolić na ten deser. W angielskich wioskach raczej słychać gotowany dżem, a wśród francuskich - konfiturę.