Korzeń chrzanu: przydatne właściwości i przepisy na przechowywanie chrzanu na zimę w domu.

Chrzan to roślina zielna z rodzaju kapusta. Jego dobroczynne właściwości pozwalają wykorzystać wszystkie jego części: korzenie, łodygi i liście. Roślina niezbędna do kiszenia i kiszenia ogórków, pomidorów, pieczarek, jabłek. Korzenie są również używane do przygotowywania przypraw, sosów i leków w medycynie ludowej i urzędowej..

Składniki: chrzan

Korzenie chrzanu zawierają 150-250 mg witaminy C, czyli 5 razy więcej niż w cytrynach i pomarańczach oraz do 7% węglowodanów, olejków eterycznych, fitoncydów i soli mineralnych.

Napar z korzeni chrzanu jest stosowany w medycynie ludowej jako środek moczopędny w przypadku stwierdzenia kamieni w pęcherzu. W przypadku bólu stawów nałożyć kleik chrzanowy w miejsca, w których boli. Nie można długo utrzymywać chrzanu ani musztardy na skórze - można się poparzyć. Chrzan ma działanie przeciwbakteryjne, dlatego przy rozcieńczonym soku z chrzanu należy płukać gardło różnymi chorobami zapalnymi jamy ustnej i nosa, w tym bólem gardła. Chrzan zawiera białko - lizozym, które ma działanie bakteriobójcze i jest używane w oficjalnej medycynie. Kleik z korzenia chrzanu jest dobry na ropne rany i wrzody.

Korzeń chrzanu znajduje również zastosowanie w kosmetyce. Napar wodny usuwa plamy starcze i piegi, a maska ​​z korzeni chrzanu i jabłek, równomiernie wcierana, zmniejsza rozszerzone pory twarzy.

Ale przede wszystkim chrzan jest używany w kuchni jako przyprawa. Korzenie chrzanu służą do przygotowania pikantnej przyprawy do dań mięsnych i rybnych, sałatek. W małych dawkach poprawia pracę jelit, zabijając szkodliwe drobnoustroje, zwiększa apetyt i pomaga trawić pokarmy białkowe.

Przyprawa chrzanowa jest podawana do zimnych dań rybnych (cała gotowana ryba, galaretka, body), do ryb wędzonych na gorąco (jesiotr gwiaździsty, jesiotr), a nawet do ciast i pasztetów rybnych, jeśli nie były spożywane na gorąco, ale pozostały następnego dnia.

Oprócz dań rybnych przyprawa chrzanowa doskonale sprawdza się również w zimnych potrawach mięsnych, zwłaszcza wieprzowych (galaretka, galaretka, galaretka wieprzowa), do ozora i podrobów. Zgodnie ze starożytną tradycją w Rosji dania wieprzowe jadano w Sylwestra, który trwał do Wodokreszcza (19 stycznia). A w dzień Wasiliewa (stary Nowy Rok - 14 stycznia) zwykle gotowano główkę wieprzową, do której podawano przyprawę chrzanową.

Przyprawa do chrzanu nadaje się również do galaretki drobiowej, wołowiny gotowanej na zimno, cielęciny i podrobów wołowych. Ale to nie pasuje do jagnięciny..

Przyprawę chrzanową zwykle przygotowuje się przed użyciem i należy starać się nie zostawiać jej na dłużej niż 1-2 dni, aby nie straciła pikantno-cierpkiego smaku. Wynika to z faktu, że po 2 dniach lub dłużej chrzan znacznie traci swoją siłę.

W Rosji przyprawę chrzanową przygotowano bez octu, uważano, że zmniejsza siłę chrzanu, a poza tym ocet nie był używany w narodowych potrawach rosyjskich.

Przyprawa na bazie octu chrzanowego zwana „polskim chrzanem” została przygotowana na Białorusi i Wołyniu, a szczególnie popularna jest na Litwie. Ten przepis pochodzi z Litwy. Przyprawa według tego przepisu mogła być przechowywana od 2 tygodni do miesiąca i znosić długi transport, ale oczywiście smak nie był taki sam.

Przyprawa chrzanowa po rosyjsku ma początkowo specyficzny miękki, delikatny, słodki smak, który nagle przechodzi w niezwykle mocne, pikantne, pikantne uczucie w ustach. To niezwykła przyprawa. Jest przygotowywany przed podaniem. Siła przyprawy utrzymuje się 4-6 godzin.

Wcześniej przyprawa chrzanowa odegrała na rosyjskiej uczcie kilka ról: czysto kulinarną - przyprawa sprawiała, że ​​potrawy były niezwykle atrakcyjne i zabawne - dawały powód do żartów i zabawy przy stole. Dotyczyło to zwłaszcza osób, które pierwszy raz spróbowały przyprawy chrzanowej lub nie znały sekretu jej stosowania. A sekret był prosty: przyprawę należy dodać do ust po kawałku ryby lub mięsa, lekko przeżuć, ale nie połykać, jak to robili niektórzy, którzy tego sekretu nie znają..

Wcześniej w Rosji istniał stary zwyczaj - próba dla młodej pary, którą traktowano takimi potrawami, gdzie trzeba było dodać przyprawę chrzanową. Czasami pan młody był odrzucany, ponieważ nie poradził sobie z zadaniem, chociaż miał wiele innych pozytywnych cech..

Aby przyprawa miała „słodko-zły” smak, trzeba poznać sekret, bez którego nie można przyrządzić ostrej i smacznej przyprawy. Pierwszą rzeczą, której potrzebujesz, jest to, aby korzeń chrzanu był wysokiej jakości, dobrej jakości. Powinien być gruby jak palec, soczysty, mocny i nienaruszony w środku. Natychmiast pozbywamy się uszkodzeń zewnętrznych (gnicie, obicia i skaleczenia).

Jeśli korzeń nie jest soczysty, jest to niepoprawny występek, ponieważ nie będzie już stanowił ostrej przyprawy. Taki korzeń można namoczyć, aby łatwiej było go później zmielić, ale soki już pozostaną w wodzie, a aromat i ostrość zostaną utracone. Poza tym przyprawa z takiego korzenia jest przechowywana jeszcze krócej, nie dłużej niż 3-4 godziny.

Każda gospodyni domowa powinna umieć przygotować taką przyprawę. Ten prosty przepis będzie wymagał:

• kilka świeżych dużych korzeni chrzanu;
• cukier do smaku;
• sól dla smaku;
• świeży sok z cytryny - kilka łyżeczek;
• tłusta śmietana - dodana do smaku.

Jak zrobić taką przyprawę chrzanową.

Oczyszczamy świeże korzenie ostrym nożem, myjemy je w zimnej wodzie i trzy na drobnej tarce. Aby chrzanowi nie zabrakło tchu, weź trzy małe porcje i od razu włóż do dobrze zamykanego słoika z niewielką ilością zimnej przegotowanej wody. Gdy wszystkie korzenie są postrzępione, wymieszaj je z wodą, aż uzyskasz gęstą owsiankę. Jeśli używasz soku z cytryny, musisz wziąć mniej wody, ponieważ przyprawa powinna być gęsta. Dodaj sól i cukier do smaku. Przed podaniem otwórz słoik z przyprawami, dodaj do niego śmietanę, wymieszaj i podawaj razem z daniem mięsnym lub rybnym. Siła przypraw zachowuje się przez 10-13 godzin.

Jak zrobić sos chrzanowy

Należy zaznaczyć, że jest to bardzo popularny sos i doskonały preparat na zimę, który nie wymaga gotowania. Aby zrobić sos, będziesz potrzebować:

• dojrzałe pomidory - około 3 kg;
• świeży korzeń chrzanu - 250g;
• sól, cukier, czarny pieprz - do smaku;
• czosnek - 250g.

Najpierw przygotowujemy warzywa: myjemy, czyścimy i odcinamy wszystko, co nie nadaje się do jedzenia. Następnie przez maszynę do mięsa przepuszczamy pomidory, chrzan i czosnek. Rezultatem jest płynna konsystencja. Dodaj do smaku sól, cukier, mielony pieprz. Mieszankę wkładamy do czystych słoików, zamykamy szczelnymi pokrywkami i przechowujemy w lodówce. Nie można przechowywać w temperaturze pokojowej, w przeciwnym razie chrzan stanie się kwaśny.

Oprócz robienia sosów i przypraw korzenie chrzanu są również konserwowane na surowo. Jak prawidłowo zachować go na zimę? W tym celu po wykopaniu korzeni wierzchołki należy odciąć 1-1,5 cm nad korzeniem i oczyścić z ziemi. Złóż rzędy w pudełkach, aby korzenie nie stykały się ze sobą. Posyp rzędy czystym, przesianym piaskiem bez zanieczyszczeń i gliny. Raz w tygodniu skrzynkę z piaskiem i korzeniami należy lekko podlać, aby piasek był lekko wilgotny. W tej formie chrzan dobrze zachowuje się w temperaturach bliskich zeru w wilgotnej piwnicy. Tak więc przez cały rok korzenie pozostaną soczyste i świeże..

Więcej interesujących faktów na temat chrzanu, jego właściwości i zastosowań można znaleźć na wideo:

I jeszcze jeden film, w którym wybrano interesujące fakty dotyczące chrzanu, rozważono korzyści i szkody dla zdrowia oraz zastosowanie w leczeniu. Zobacz, jedz i bądź zdrowy.